Korzyści
Inne pliki do pobrania są dostępne w naszym Download Center.
Jest to elastyczna, plastikowa igłą z zamkniętą końcówką z dwoma wkładami oddalonymi od siebie o kąt 180⁰. Dzięki elastyczności i możliwości dostosowania igła do irygacji może poruszać się po krzywiznach z mniejszym oporem i większą łatwością.
Lekarze mogą nadal stosować dowolną metodę irygacji, której obecnie używają w swojej praktyce, na przykład dla EndoActivator, zalecamy żółty, mały aktywator.
Igła do irygacji jest przeznaczona do stosowania z następującymi roztworami do irygacji: stabilizowany podchloryn sodu do 6%, EDTA 17%, diglukonian chlorheksydyny 2%, kwas cytrynowy do 40%, Dual Rinse® HEDP.
Upewnij się, że roztwór irygacyjny był prawidłowo przechowywany, aby uniknąć tworzenia się kryształów, które mogłyby zablokować otwór igły.
Takie wypadki zdarzają się rzadko w endodoncji i jest to coś, czego wszyscy chcielibyśmy uniknąć. Nie chodzi o rozmiar kanału, ale o umieszczenie i ruch igły irygacyjnej, stosunek objętości do czasu podawania roztworu irygacyjnego oraz brak identyfikacji resorpcji i perforacji przed rozpoczęciem protokołów irygacji. Ponadto igły otwarte dostarczają roztwór irygacyjny przed końcówką igły i bez przepływu wstecznego. Jest to jeden z najbardziej prawdopodobnych scenariuszy prowadzących do wypadków związanych z irygacją. Dzięki lekkiemu ruchowi igły i ekspresji roztworu na wylocie można łatwo uniknąć wypadków związanych z irygacją.
Z doświadczenia klinicznego i literatury z zakresu anatomii stomatologicznej wiemy, że długość kanału, od ujścia do wierzchołka, wynosi od 9 do 12 mm, przy maksymalnej długości 15 mm (co daje tercje o długości 3–4 lub czasami 5 mm każda). Przy długości korony wynoszącej 10–12 mm większość kanałów można irygować ze względną łatwością.
Roztwory irygacyjne, takie jak podchloryn sodu, powinny mieć czas kontaktu z tkanką od 20 do 30 minut, aby pomóc w usuwaniu/trawieniu tkanki i dezynfekcji.
Protokoły irygacji zalecają końcowe użycie wybielacza i EDTA w zakresie 30–60 sekund na kanał.
Ważne jest, aby podawać „lekką ręką” i upewnić się, że roztwory irygacyjne nie są podawane z naciskiem lub podczas zaczepiania igły. Wstrzykiwanie roztworu za pomocą igły zaklinowanej w kanale korzeniowym zwiększa ryzyko wypadku irygacyjnego. W związku z tym zalecamy przesuwanie igły w kierunku wierzchołkowym w 2–3-milimetrowych ruchach do wewnątrz i podawanie roztworu w 1–2-milimetrowych ruchach na zewnątrz, aby uniknąć wytworzenia ciśnienia i umożliwić przepływ wsteczny.
W celu umieszczenia igły do irygacji 30G Irrigation Needle™ zalecamy minimalny rozmiar preparacji ISO 25.
Igła z otwartym końcem, choć skuteczniej wypuszcza płyn w kierunku wierzchołka, jest również znacznie bardziej niebezpieczna w przypadku błędów w irygacji. Igła z bocznymi portami zapewnia lepszy margines bezpieczeństwa.
1 Peters 0. A., Schonenberger K., Laib A. Effects of four Ni-Ti preparation techniques on root canal geometry assessed by micro computed tomography. International Endodontic Journal, Volume 34, 221-230, 2001